ارزیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر مبنای سند چشم انداز بیست ساله و سیاست های کلی نظام(1388-1384)

در سند چشم‌انداز بیست ساله‌ی کشور و سیاست‌های کلی نظام، مهم ترین اهداف سیاست خارجی کشور آورده شده‌اند که دستگاه سیاست خارجی را موظف می نماید تا عملکردی مطابق با این اهداف و سیاست‌ها داشته باشد. این پژوهش، با اتخاذ روش توصیفی - تحلیلی درصدد است تا با ارائه‌ی یک مدل ارزیابی، ضمن تشریح اهداف سیاست خارجی سند چشم‌انداز بیست ساله ایران و سیاست‌های کلی نظام در برنامه‌ی چهارم توسعه و الزامات تحقق آن‌ها، عملکرد دستگاه سیاست خارجی کشور را طی سال‌های 1384 تا 1388 در رابطه با پرونده‌ی هسته‌ای، مسئله‌ی هولوکاست، رویکرد نگاه به شرق و چگونگی تعامل و یا تقابل با آمریکا و نیز روابط با آمریکای لاتین را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد. نتایج و یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که سیاست خارجی کشور طی دوره چهارساله دولت نهم با اهداف چشم‌انداز بیست ساله و سیاست‌های کلی چندان منطبق نبوده است. علت این امر را باید در اتخاذ رویکرد تهاجمی و ماجراجویانه توسط دولت نهم، همراه با برخی موضع گیری‌های نابجا و گرایش به آرمان‌گرایی ذهنی بیش از واقع گرایی در سیاست خارجی، جستجو نمود.